وقتی در همایش تهدیدها و فرصت‌های چاپ و نشر روز دوم اردیبهشت 1392رییس اتحادیه چاپخانه داران تهران گفت : انتقاد من از وزارت ارشاد نیست از شخص رییس جمهور و وزارت صنعت ، معدن ، تجارت است ، به ذهنش هم نمی رسید که سه روز بعد به دفتر رییس جمهور دعوت می شود ، اما این رویداد رخ داد و به دلایلی نامعلوم وی از رفتن به این نشست شانه خالی نمود!

وقتی در همایش تهدیدها و فرصت‌های چاپ و نشر روز دوم اردیبهشت 1392رییس اتحادیه چاپخانه داران تهران گفت : انتقاد من از وزارت ارشاد نیست از شخص رییس جمهور و وزارت صنعت ، معدن ، تجارت است ، به ذهنش هم نمی رسید که سه روز بعد به دفتر رییس جمهور دعوت می شود ، اما این رویداد رخ داد و به دلایلی نامعلوم وی از رفتن به این نشست شانه خالی نمود!

به گزارش آژانس خبری چاپ و بسته بندی ایرا ن، در حالیکه از ابتدای سال 1391تا کنون سیر خروج چاپخانه داران از این صنعت ادامه دارد ، اتحادیه چاپخانه داران تهران هیچ راهکاری برای آن نیاندیشیده و تنها با تغییر ورشکستگی به تغییر شغل بر کم کاری خود سرپوش گذاشته است و پس از سکوتی بیش از یک سال به یکباره همه تقصیرها و کم کاری ها را به کردن فرد یا گروه های دیگر انداخت و بیانیه خواندن خود را در نشست های قبلی بهترین سیاست و فعالیت این اتحادیه در دوره ریاست خود نام برد!

آیا به راستی خواندن بیانیه در نشست ها کمکی به چاپخانه داران تهران  که بزرگترین تشکل چاپی کشور هستند، کرده و یا می کند؟! آیا تغییر نام ورشکستگی به تغییر شغل پاک کردن صورت مسئله و تنویر افکار عمومی نیست ؟

و نکته حایز اهمیت دیگر که بسیار جای تامل و بررسی دارد حضور نایب رییس این اتحادیه در نشست رییس جمهور است ؛ همانطوری که اکثریت اهالی صنعت چاپ می دانند تینای تهرانی برخلاف برخی ، خط مشی معین داشته و در روند تصمیم گیری وی خللی وارد نشده است . تهرانی در نشست های وحدت اهالی چاپ شرکت می کرد و رییس اتحادیه هم پیرو آن بیانیه می داد که هیچ فردی از این هیات مدیره در شورای ملی وحدت صنعت چاپ حضور نداشته و ندارد.

وسوالی که اذهان عمومی را آزار می داد این بود: رییس و نایب رییس که سردمدار تغییر در هیات مدیره قبلی بودند با چه چالشی به چه ابعادی مواجه اند که اینگونه ادبیات خاص را برای یکدیگر بر می گزیدنند؟

اما سوال دیگر اینجاست که موضوع عدم حضور رییس اتحادیه چاپخانه داران تهران در جلسه رییس جمهور به چه بخشی باز می گردد ؟ آیا رییس اتحادیه چاپخانه داران تهران این جلسه را مانند نشست های ملی شورای وحدت صنعت چاپ به رسمیت نشناخته و شورای دائم السکوت سیاست گذاری صنعت چاپ و نشر و بسته بندی را حجت می داند؟

یا به خاطر نزدیکی زمان انتقاد از رییس محترم جمهور و عدم توانایی درمواجه چهره به چهره با رییس جمهور به جلسه نیامده ؟ آیا دوباره حضور نایب رییس اتحادیه چاپخانه داران را در نشست رییس جمهور نفی و تکذیب می کند و بیانیه می دهد؟

این موضوعات همه برای اهالی صنعت چاپ کشور درهاله ای از ابهام است و پرسش اصلی اذهان عمومی از این اتحادیه این است که کارهای صورت گرفته برای توقف یا کاهش خروج چاپخانه داران از گردونه صنعت چاپ از سوی اتحادیه در سال گذشته و اکنون چه بوده؟  پرسشی که ابعاد ملی دارد .

موفقیتی قابل تقدیر اتحادیه ناشران در این نشست حذف مالیات کتاب فروشی ها و دستور اکید ریاست جمهور در اینباره بود ، تعاونی لیتوگرافان قول  کمک مالی گرفت ، اتحادیه لیتوگرافان قول زمین شهرک چاپ در شرق پایتخت ، اتحادیه صادرکنندگان صنعت چاپ ایران قول کاهش تعرفه لفاف ، اما نه به نماینده تعاونی چاپخانه داران اجازه ورود داده شد ، نه رییس اتحادیه چاپخانه داران تهران حضور داشت و نه نایب رییس صحبتی کرد.

براستی آیا رییس اتحادیه چاپخانه داران که در روز دوم اردیبهشت انتقادها خود را معطوف به ریاست جمهور دانست می تواند در نشست رودر رو نیز انتقاد کند ؟ و اگر پاسخ مثبت است چرا در جلسه حاضر نشد ؟

آیا این فرصت که به همت قابل تقدیرو تحسین مدیرکل و سرپرست معاونت فرهنگی و وزیر محترم ارشاد ایجاد شده بود باز هم میسر می شود؟

آیا چاپخانه داران به رای هایی که دادند و انتخاب هایی کرده اند دوباره رای می دهند؟

با این روش و رویه چه آینده ای برای چاپخانه داران تهرانی رقم خواهد خورد؟

آیا سایه نشینی شورای دائم السکوت سیاست گذاری صنعت چاپ و نشر و بسته بندی کل کشوردردی از اتحادیه چاپخانه داران تهران و اعضایش دوا می کند؟