پورمند از وضع چاپخانه داران تهران گفت/ ورود ماشینآلات دست دوم با اقتصاد مقاومتی منافات دارد
بهمن پورمند عضوهیات مدیره اتحادیه چاپخانه داران مصاحبه ای با روزنامه صنعت مسایل را مطرح کرد که آژانس خبری چاپ و بسته بندی ایران آن را بازنشر می دهد.
زهره رجبنیا - گروه تجارت: سیاست یک بام و دو هوا، توصیف دقیقی از وضعیت برخی از اصناف کشور مانند چاپخانهداران است. صنفی که این روزها با توجه به رکود حاکم بر بازار درگیر فراز و نشیبهای اقتصادی بسیاری است و نسبت به سایر خدمات و صنایع در وضعیت نامطلوبی بهسر میبرد.
ضعف در تامین بودجه، ناتوانی در کسب امتیازهای دولتی، محروم ماندن از حداقل حمایتهایی که از دیگر صنایع میشود، بلاتکلیف بودن در خروج از بحرانهای متعدد مدیریتی و درنهایت گرفتار ماندن بین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت صنعت، معدن و تجارت تنها بخش کوچکی از تنگناها و گرفتاریهایی است که اهالی چاپ را در منگنه قرار داده است.
مشکلات اهالی چاپ تنها به آنچه گفته شد، محدود نمیشود و چاپخانهداران با معضلات دیگری مانند نداشتن یک استراتژی مشخص و بروز نبودن لوازم و ماشینآلات این صنعت نیز دست و پنجه نرم میکنند. البته صنعت چاپ در ایران همواره با معایب و نقصها و مشکلات عدیدهای همراه است که راه پیشرفت این صنف را سد کرده است.
صنفی که به گفته علی جنتی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی میزان گردش مالی آن در جهان حدود ۸۰۰ میلیارد دلار است؛ در حالی که سهم ایران از این مقدار حدود ۳میلیارد دلار است که رقم بسیار پایینی است و باید افزایش یابد. این موضوع بهانهای شد تا به سراغ بهمن پورمند، نایبرییس اول اتحادیه چاپخانه داران تهران برویم و شرح مشکلات صنفی چاپخانه داران را از زبان او بشنویم.
اتحادیهای که درحالحاضر بیش از ۲ هزار و ۵۰۰ عضو در کشور دارد و بیش از ۱۵۰ واحد صنفی فعال نیز تنها در پایتخت و حواشی آن فعال هستند. به گفته او صنف چاپخانهداران هم از سایر بخشهای کشور مستثنا نیست و تحتتاثیر افت شاخصهای اقتصادی در رکود فرورفته است. رکود در سالهای اخیر پدیدهای سراسری بوده و موجب شده تا فعالان این صنف هم به تبعیت از بازار و برای مقابله با آن دست به انجام اقداماتی مانند کاهش نیروی کار، کاهش ساعت کار و حتی فروش برخی دستگاههای چاپ کارگاهها و کارخانههای خود بزنند.
از سوی دیگر برخی اقلام مصرفی چاپخانهها مانند کاغذ نیز با افزایش قیمت روبهرو بوده و در کنار افزایش سایر هزینهها مانند هزینههای سربار کارگاه و دستمزد کارگران فشار مضاعفی را بر صنف چاپخانهداران تحمیل کرده است.
پورمند میگوید: اکنون با رشد قیمتها و رکودی که در بازار حکمفرماست تیراژ کار کاهش یافته و تقاضاها به مراتب از گذشته کمتر شده است. بنابراین هرقدر قیمت خدمات چاپی را افزایش میدهیم و با قیمتهای روز همسو میشویم باز هم درآمد سال گذشته را نداریم.
وی در ادامه تعداد چاپخانههای فعال شهر تهران را حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ واحد عنوان میکند و یادآور میشود: اکنون وقت آن رسیده کسانی که کارهای سنتی و با تیراژ کم انجام میدهند روش فعالیت خود را دگرگون کنند. به گفته وی، ادغام واحدهای کوچک چاپ با یکدیگر و خودداری از انجام تنها یک کار تخصصی میتواند در این زمینه راهگشا باشد.
نبود حمایت از صنف چاپخانه داران هم موضوع دیگری است که نایب رییس اتحادیه چاپخانه داران در واکنش به آن میگوید: اغلب حمایتی از این صنف به عمل نمیآید و بازپرداخت وامها و تسهیلاتی که بانکها ارائه میدهند نیز برای اعضای این صنف توجیه اقتصادی ندارد، بنابراین اعضای این صنف اصلا به دنبال دریافت تسهیلات نیستند.
سردرگمی صنعت چاپ
او همچنین در انتقاد به بند «ل» ماده ۳۹ قانون نظام صنفی به صمت میگوید: کسانی که از وزارت ارشاد مجوز دارند باید از پرداخت مالیات به دلیل فرهنگیبودن معاف شوند ولی وزارت امور اقتصادی و دارایی میگوید که شما صنعت هستید و باید مالیات بپردازید.
در مقابل وقتی برای دریافت تسهیلات به بانک مراجعه میکنیم بانک میگوید شما صنعت نیستید و ما نمیتوانیم به شما تسهیلات ارائه دهیم. اگرچه مدتی است برای حل این مشکل به وزارت صنعت،معدن و تجارت درخواست دادهایم اما هنوز مشکل ما که به اعتقاد خودمان یک صنعت هستیم رفع نشده است.
به گفته او ایران سالانه ۳ میلیارد دلار درخواست چاپی به کشور ترکیه ارائه میدهد چراکه در کشور توانایی انجام آن را نداریم و بخش زیادی ارز از کشور خارج میشود. این در حالی است که بسیاری از چاپخانههای داخلی فعالیتشان کساد است.
رفع تداخلات صنفی چاپخانهداران
گفتههای نایب رییس اول اتحادیه چاپخانهداران در حالی بیان میشود که تداخل صنفی فعالیت چاپخانهداران با لیتوگرافان و صحافان موضوع دیگری است که فعالیت این گروه را با اشکال مواجه کرده است. در اینباره علی فاضلی، رییس اتاق اصناف نیز به صمت میگوید: مشکل تداخلات صنفی تنها مختص استان تهران است زیرا در سایر استانها یک اتحادیه چاپ وجود دارد و چنین مشکلاتی مطرح نمیشود.
شاید برای حل این موضوع در آینده مجبور شویم که اتحادیههای چاپی تهران را نیز در هم ادغام کنیم و تهران هم مانند سایر استان از چنین موضوعاتی دور باشد. او میگوید: رفع این مشکلات در صنف چاپ کشور نیازمند ایجاد کمپینهای جدیدی از سوی اعضای این اتحادیه است.
به گفته فاضلی، اکنون ۵/۶ درصد از مجموعه صنعت چاپ کشور میتواند تولید انبوه داشته باشد یا در بازارهای رقابتی حرفی برای گفتن داشته باشد. این موضوع نشان میدهد که زیاد به این صنعت پرداخته نشده است. این در حالی است که بنگاههای کوچک صنعت چاپ با کمترین هزینه ایجاد شغل میکنند و موجب توازن میشوند.
به گفته او با وضعیت کنونی چاپ در کشور نمیتوان در پسابرجام نقش تاثیرگذاری ایفا کرد زیرا در یک واحد تولیدی که تحت تاثیر واردات است، بخش خصوصی و تولید جایگاهی ندارد، در این میان کمپین اتحادیههای چاپ برای رونق این صنعت ضروری است.
او تاکید میکند: ورود ماشینآلات دست دوم چاپ به کشور با اقتصاد مقاومتی که مورد تأکید رهبر معظم انقلاب است، منافات دارد و تا حد امکان باید از ورود اینگونه ماشینآلات به کشور جلوگیری کرد.
رییس اتاق اصناف ایران اضافه میکند: امروزه صنعت چاپ پایه و اساس توسعه فرهنگی و اقتصادی است و تأثیر آن در پیشرفت کشور و نقش آن در تولید بر کسی پوشیده نیست به همین دلیل باید به عنوان یکی از محورهای توسعه مورد توجه قرار گیرد و اگر فاصلهای با کشورهای مطرح دنیا داریم باید جبران شود.
سخن آخر اینکه
گلایههای فعالان صنعت چاپ در حالی بیان میشود که پیش از این وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، کمبود تجهیزات سختافزاری و نرمافزاری، نبود بانک اطلاعات و آمار و همچنین شکل و میزان تسهیلات و وامهایی که به صنعت چاپ تعلق میگیرد را از مشکلات صنعت چاپ عنوان کرده بود و از انعقاد قراردادی بین وزارت صنعت، معدن و تجارت و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای ارائه تسهیلات و وام به چاپخانهداران، آموزش، تجهیز کتابخانهها، حمایت از نوآوری و خلاقیتها با هدف اشتغالزایی و تشکیل بانک جامع چاپ و نشر خبر داده بود. او همچنین گفته بود وزارت صنعت، معدن و تجارت بهطور جدی برای حمایت از صنعت چاپ اقدام خواهد کرد، وعدهای که تا امروز اهالی چاپ و نشر کشور چشم به راه تحقق آن هستند.