به گزارش آژانس خبری چاپ و بسته بندی ایران، نشریه گسترش صنعت مصاحبه ای با احمدعلی عزیزی یکی از مدیران چاپ و نشر که چهل سالی سابقه فعالیت در این صنعت را دارد ترتیب داده که به نکات مهم آن نگاهی انداخته ایم.
عزیزی با اشاره به عدم کاراریی متولی دولتی (دفتر امور چاپ وزارت ارشاد) گفت: مواد اولیه ـ کاغذ ، مقوا ... در بازار کم است که باید ارشاد رسیدگی کند. از همه مهمتر اینکه وزارت ارشاد با این کار ضربه مهلکی به صنعت چاپ وارد آورده و آن هم ارائه مجوزهای بی ضابطه برای تاسیس چاپخانه است که به نظر من این قدر نیاز نبود.
تعداد چاپخانه‌ها تا چند سال پیش حدود ۲۶۰ واحد بود که اکنون به حدود ۱۲۶۰واحد رسیده است. این مجوزهای بی رویه آسیب‌های جدی به این صنف وارد کرده است. وجود چاپخانه‌های متعدد نشان داده است که در سطح تهران کشش ندارد چون به تناسب آن ما بازار نداریم، اکثر ماشین‌آلات چاپ در روز ۲ الی ۳ ساعت بیشتر کار نمی‌کنند خیلی ضعیف عمل می‌شود و همین باعث مرگ این صنعت شده است.
زمانی ما ۳ شیفت کار می‌کردیم اصلاً چنین اوضاعی را ما تجربه نکردیم و متاسفانه هر روز هم وضعیت بدتر می‌شود. متاسفانه هیچ کمکی از طرف آقایان نمی‌شود، پس وظیفه وزارت ارشاد چیست؟ شما تحقیق کنید که تعداد زیادی از چاپخانه‌ها ورشکسته شدند.
کسانی که سالها برای این صنعت فرهنگی زحمت کشیده‌اند، با بی‌برنامگی از بین رفته‌اند. این افراد همه آدمهای فرهنگی و با آبرو بودند که الان به خاطر بدهکاری سنگین در زندانها به سر می‌برند واقعاً چه کسی پاسخگوی این افراد و در کل این صنعت است ؟
یكی دیگر از مشكلات چاپ قیمت‌های متفاوت آن است. آیا اتحادیه قیمت واحدی را تعیین نمی‌كند. به چه دلیل هر چاپخانه یك قیمت برای خود دارد؟
واقعاً فاجعه است. مقصر اصلی صاحبان چاپخانه‌ها هستند. در این صنف هیچ اتحادیه‌ای وجود ندارد. كاری را كه من ۱۰۰۰ تومان می‌پذیرم چاپخانه دیگر با ۷۰۰ تومان منتشر می‌كند. چاپخانه دیگر با ۵۰۰ تومان كار را می‌پذیرد.
آنچه كه همه ما را درگیر می‌كند، نقشی است كه مشتری ایفا می‌كند. در چاپ مشتری تعیین‌كننده است و من صاحب چاپ به جهت آنكه با مشكلات بیكاری دست و پنجه نرم نكنم، مجبورم كه تحت برخی از شرایط نامساعد به این بازی تن دهم.
در واقع مشتری تعیین‌كننده است. جای تاسف است كه مشتری قیمت را تعیین كند و این یعنی نابودی یك صنف. بنابراین هیچ امیدی به بهبود صنعت چاپ وجود ندارد. در واقع در ۲ سال پیش كه این سیر نزولی شدت پیدا كرد، ما اعتراض كردیم و از متولیان امر كمك خواستیم اما گوش شنوا نبود.
حال تنها امیدواری این چاپخانه دار و اهالی و دست اندرکاران انتشار اعتراض است و بس، شاید در زمان انتخابات اتحادیه برای داشتن هیات مدیره فعال چاپخانه داران باید بیشتر و بیشتر دقت کنند، دقتی که می تواند راهگشایی برای آینده باشد تا دیگر تیتر خبرها زندانی شدن چاپخانه داری به علت بدهی ناشی از رکود و کسادی نباشد.