این جا،بی گمان آرامگاه سیمرغ ها و مزارع رویین تنان فرهنگ، هنر و صنعت است.

شبنم بیرنگ خدارا در کاسبرگ تماشا به شرنگ طرح و نقش می آلایند و نمایش واره ی تاریخ به تماشای هنر صنعت خویش مقهور می سازند.

بر کانون جهان ایستاده اند و چشم اندازهای بزرگ می نگرنند، کتاب های نازل شده را بی هیچ ادعا طبع کردند و در تاریکی عهد باستان نور دواندند.

رسولانی هستند، بی جبراییل، بی دوزخ، بی کیفر، بی بیم و رسولی هستند که می بخشد هنر و نور نقش بر جهان جهل و تاریکی.

باز 11 شهریور شد. شهریوری که سالهاست یادآور عرش هنرصنعتی دویست ساله در سر زمین پارس است. صنعتی که هنرش مانند آوازهای عاشقانه  روی لبان مردم می نشیدند.

شهریوری که سربازان عرصه فرهنگ با نقش آفرینی حروف سربی دویست سال سكوت جهان را برهم زدند به عشق يك پرچم، يك سرود و يك سرزمين گربه یی شكل .

شهریوری که با آمدنش غم ها فراموش شد و شادی در روزگار سرور آفرینش قلب ها را تسخير كرد.

شهریوری که در همایش ها و خيابان های پر از مهتاب در چشم ها شعله كشيد تا عطوفت، مهربانی و وحدت غريب ترين واژه هایمان نباشد.

    شهریوری که چاپچی ها با چراغ های روشن همدلی به ضيافتی آمدند كه كارت دعوت نداشت. حتی چراغ های قرمز مهربان شده بودند و شهر تب آلود چاپ نيز نياز به پاشويه نداشت.

    شهریوری که عشق به  این صنعت در ما دوباره طلوع كرد و رنج های مان را براي ساعاتی لااقل از ياد برديم فهميديم اين لعبت هزار رنگ هنوز هم می تواند پيام آور هنر و صنعت و فرهنگ باشد.

چند سالی است که شریور ماه تاریخ را با خط نستعلیق می نویسیم تا آیندگان بدانند روزی روزگاری صنعت چاپ ایران بر بلندای افتخار ایستاده بود ودر چمنزاری سرشار از دلدادگی رنگین کمان خاطره می زد بر دامن سپید کاغد.

هنر آفرینان بی ادعا، حماسه آفرینان فرهنگ ، رادمران صنعتگر  روزتان مبارک

ابوالفضل ایمنی