به گزارش آژانس خبری چاپ و بسته بندی ایران، خبرهای جسته و گریخته از بحث و جدل های فعلا پنهان هیات مدیره از راهروهای طبقه پنج ساختمان شماره 46 کوچه شهید محمدی به گوش می رسد، اما هنوز هیچ مصوبه و خروجی قابل توجه و کار آمدی برای اعضا دیده نشده است.

حضور چندین باره گروه سه نفره هیات مدیره این اتحادیه بدون توجه به دوعضو دیگر ابهاماتی آفرید، اما سعی کردیم آن را مبنای تصمیمات خبری قرار ندهیم. نکته جالب اینکه در این مدت حتی برای کارگروه تداخل صنفی هنوز مصوبه ای در هیات مدیره جدید به تصویب نرسیده و فعالیت این گروه بدون مصوبه هیات مدیره صورت می گیرد!

ایرج علینقی که تحت تاثیر شدید تاج بخشی قرار دارد هنوز پاسخ رسمی به گفته خود مبنی بر انحلال اتحادیه چاپخانه داران تهران نداده است و از گوشه کنار شنیده می شود که نفوذ و تسلط بر وی تا انتخاب لیوان و حجم آب مصرفی نیز...

تمام اهالی و دست اندرکاران صنعت چاپ به تماشای افول هیات مدیره های گذشته نشسته اند و شمع روبه باد اتحادیه چاپخانه داران را نظاره کرده اند، حال هیات مدیره جدید اتحادیه نیز بدون توجه به تجارب خود در دوره های گذشته همان سبک و سیاق را طی52 روز گذشته در پیش گرفته، اما اینبار خطر بسیار مهلک تر و کشنده تر از همیشه است و شاید این بار ستون صنعت چاپ آوار گردد.

توافقات سیاسی میان جمهوری اسلامی ایران و شش قدرت اقتصادی دنیا چنان بزرگ و برای برخی مهیب است که بازرگانان بزرگ و صاحب نام در اتاق بازرگانی مدام در حال تجزیه تحلیل و بررسی بازرهای در پیش و در دوران پسا تحریم هستند، در حالیکه هیات مدیره اتحادیه چاپخانه داران هنوز مصوبه ای برای بهبود شرایط کسب و کار چاپخانه داران و اعضای خود در دستور کار قرار نداده است.

ایرج علینقی که از ابتدا به گروه موسوم به اتحاد؟! گفته بود که شرط کاندیداتوری و حضور در این گروه تنها و تنها ریاست است به خواست قلبی و شاید آرزوی دیرینه اش رسید و رییس شد، اما شرایط کنونی حاکم بر اقتصاد کشور و صنعت چاپ طوری رقم خورده که هر دقیقه از این روزها اگر بدون برنامه ریزی و تدبیر سپری گردد ضربات جبران ناپذیری نصیب اهالی و اعضای چاپخانه دار و حتی صندلی لرزان و پوسیده ریاست خواهد کرد.

بی شک ایرج استاد علینقی، رییس اتحادیه چاپخانه داران تهران از دکترین مالیاتی این صنعت است، اما این روزها اهالی و دست اندرکاران اقتصاد ایران بسیار بیش از موضوعات مالیاتی نیازمند تدبیر و سیاست هایی هستند که گرداب بزرگ فرصت و تهدید «برجام» برای آنها بوجود آورده است.

در 52 روز گدشته کپی برابر اصل رعایت شده و هیات مدیره اتحادیه چاپخانه دارارن تهران کم و بیش جا پای هیات مدیره های قبلی خود گذاشته است و شاید یادآوری این خاطره  تلخ نیاز باشد که در دوره گذشته 300 چاپخانه دار ورشکست شدند و اگر تدبیر و درایت در کار نباشد با شرایط کنونی شاید چاپخانه دارای در تهران به قصه های پدربزرگ و مادر بزرگ های کامیپوتری نسل بعد بپیوندد.