علی فرهمندی می‌گوید تقابل‌ بین تولیدکنندگان و واردکنندگان نهایتا به ضرر هر دو گروه و اقتصاد کشور تمام می‌شود.

 به گزارش آژانس خبری چاپ  و بسته بندی ایران، علی فرهمندی عضو انجمن واردکنندگان کاغذ، مقوا و فراورده‌های سلولزی در گفت‌وگو با ایلنا، درباره میزان واردات کاغذ، مقوا و مواد سلولوزی در 5-4 نخست سال 95 که به گفته تولیدکنندگان کاغذ کشور نسبت به مدت مشابه سال گذشته افزایش داشته و این مسئله می‌تواند به تولیدات کاغذ داخلی لطمه بزند، گفت: افزایش حجم واردات کاغذ، مقوا و مواد سلولوزی در سه‌ماهه نخست و ماه چهارم امسال که از سوی تولیدکنندگان محترم به آن استناد می‌شود از نظر آماری درست است. درواقع طبق آمار و مستندات میزان واردات برخی کالاها و اقلام مرتبط با چاپ و بسته‌بندی در 5-4 نخست سال 95 نسبت به مدت مشابه سال گذشته افزایش داشته است. منتها اینکه آیا واردات این اقلام به بحث تولید کاغذ داخلی ضرر وارد کرده؛ خصوصا در حوزه تولید کاغذ؛ صحیح ارزیابی نشده است.

فرهمندی افزود: درواقع کالاهایی که افزایش میزان واردات داشته‌اند جزو کالاهایی نیستند که بخش اعظمی از تولیدکنندگان کشور می‌گوید به واسطه واردات آن تولید آن‌ها مختل و با افت همراه شده است. بیشتر این واردات اقلامی مثل خمیر کاغذ، مقوای پشت سفید که قابلیت تماس با مواد غذایی را دارد، مقوای پشت طوسی مناسب برای بسته‌بندی و ... را شامل می‌شود که حتی دوستان تولیدکننده کاغذ و مقوا هم این آمار برایشان چندان زیاد نیست.

عضو انجمن واردکنندگان کاغذ، مقوا و فراورده‌های سلولزی؛ سپس یکی از علل افت تولید کاغذ داخلی در ماه‌های اخیر را عدم افزایش تقاضا برای کاغذ و مقوا دانست و عنوان کرد: با وجود عدم افزایش تقاضا برای کاغذ و مقوا که بخشی از آن به تعطیلات تابستانی بازمی‌گردد؛ کماکان به نرخ تقاضای مورد انتظار نرسیده‌ایم و این مسئله حتی بر فعالیت‌های واردکنندگان کاغذ نیز تاثیر گذاشته است. درواقع نه تنها تولیدکنندگان بلکه واردکنندگان هم در 5 ماه سپری شده از سال 95 به واسطه عدم انطباق واردات و تقاضا؛ با مشکلات جدی و رکود بازار مواجه بوده‌اند. البته مسائل مرتبط با نرخ و میزان ارز مبادلاتی هم در این اتفاق بی‌تاثیر نبوه است.

او همچنین تصریح کرد: با تمام این تفاسیر گمان می‌کنم تقابل‌های این‌چنین بین تولیدکنندگان و واردکنندگان نهایتا به ضرر هر دو گروه و اقتصاد کشور تمام می‌شود و باید از فضاهای مقابله‌ای خارج شده و با تعامل و هم‌افزایی درست به چرخیدن چرخ اقتصاد کشور فکر کنیم. مطمئنا کشور به کاغذ، مقوا و فراورده‌های سلولوزی با کیفیت‌های استاندارد و مطلوب نیاز دارد و واقعیت هم این است که در بسیاری موارد کشور قادر به ارائه تولیدات داخلی این محصولات با کیفیت مطلوب نیست و عملا نیازمند به واردات هستیم.

این واردکننده کاغذ و مقوا سپس با اشاره به تاکید برنامه ششم توسعه بر صادرات غیرنفتی اظهار داشت: در برنامه ششم توسعه به افزایش میزان صادرات غیرنفتی تاکید شده است. صادرات غیرنفتی نیز اگر تنها به صادرات فله‌ای و مواد خام خلاصه شود به هیچ وجه نتیجه مطلوب و مدنظر را به همراه نمی‌آورد و مسلما خواست کارشناسان و سیاست‌گذاران اقتصادی برنامه ششم توسعه نیز چنین مسئله‌ای نبوده است.

فرهمندی ادامه داد: اگر مجدد با جوسازی و نادیده گرفتن حقایق تولید و واردات کاغذ و مقوا؛ کمیسیون مقررات صادرات-واردات را مجبور کنیم که تعرفه‌ها را افزایش بدهد باز هم این مسئله کمکی به بالارفتن میزان تولید و کیفیت تولید کاغذ و مقوای کشور نمی‌کند. در این میان تنها عده‌ای از این افزایش تعرفه سوءاستفاده کرده و قیمت‌ها را بالا می‌برند. این قبیل استراتژی‌ها در مقابل واردات دیگر نخ‌نما شده است. همه ما دوست داریم کشوری با تولید قوی و بالا داشته باشم و به رونق گرفتن بازار تولید داخلی افتخار هم می‌کنیم. اساسا اگر کشور ما میزان تولید مطلوب و با کیفیت داشته باشد واردکننده هم فعالیت خود را بهتر و تخصصی‌تر دنیال می‌کند و در مذاکرات با تولیدکنندگان خارجی که به تعبیر داخلی‌ها رقیب هستند نیز دست بالای گفت‌وگو را خواهد داشت و با توان بیشتری در زمان عقد قراردادها حاضر می‌شوند.

عضو انجمن واردکنندگان کاغذ، مقوا و فراورده‌های سلولزی به برخی از عواقب ناخوشایند افزایش تعرفه واردات نیز گریزی زد و گفت: افزایش تعرفه یا افزایش سریعا به فروشنده خارجی نیز منتقل می‌شود و آن‌ها هم چون می‌دانند ما به این کالاها نیاز داریم در بستن قراردادها نظر خود را درباره قیمت اعمال می‌کنند. برای همین است که افزایش تعرفه تاکنون نه تنها هیچ کارکرد مثبتی نداشته بلکه بستری آماده و مهیا را برای قاچاق فراهم کرده است.

او مشخصا درباره میزان واردات کاغذ تحریر و تاثیر این حجم از ورادات به تولید کاغذ کشور بیان کرد: کاغذ تحریر مصرف‌کننده خاص خودش را دارد که عمدتا هم انتشاراتی‌ها، کتاب‌های رمان و عمومی و کتاب‌های درسی هستند. در این زمینه هم اگر تولیدکننده ما باید روی ارتقای کیفیت و استانداردهای تولید خود کار کند؛ می‌توان در برخی موارد مثل کتاب‌ها و اقلام چاپی که نیاز به ماندگاری طولانی ندارند از قبیل کتاب درسی؛ فیش‌های بانکی و قبوض آب و برق از کاغذهای تولید داخل استفاده کرد تا شرایط را در حد امکان برای تولیدکننده داخلی بهبود ببخشیم.

فرهمندی در پایان متذکر شد: می‌توان گفت مصرف کاغذ تحریر در کشور ما نیاز به یک اصلاح و تغییر نگرش اساسی دارد و باید به سمتی برویم که در کتاب‌ها و دیگر آثار چاپی اصراری به استفاده از کاغذهای سفید مطلق نداشته نباشیم. مسئله‌ای که سایر کشورها سال‌هاست با آن رسیده‌اند و عملا در این سال‌ها از کاغذهای کمتر سفید در کتاب‌ها و دیگر اقلام چاپی استفاده می‌کنند. با این نگاه جدید در کنار استفاده از انواع کاغذهای بیشتر مناسب برای چشم قطعا می‌توان شرایط و فضای مناسب‌تری برای توسعه تولید کاغذ داخلی نیز فراهم کرد.