مصرف کنندگان ایرانی دچار افسردگی لیبل هستند یعنی در خرید کالا هیچ توجه ای به لیبل نمی کنند.

به گزارش آژانس خبری چاپ و بسته بندی ایران، نصیر بشیری اظهار کرد:لیبل درابتدا برای تفکیک محصولات از هم استفاده می شد و رفته رفته رشد کرد تا به امروز که به یک کالای اساسی برای بسته بندی کالا تبدیل شده است.

وی ادامه داد: در واقع لیبل در ابتدا یک کاغذ پشت چسب دار بود که نام کالا روی آن نوشته می شد، کاری که هنوز هم در ایران اتفاق می افتد و یکی از کاربردهای لیبل در ایران است. 200 سال از تولید نخستین لیبل می گذرد و حدود 100 سال است که استفاده از این محصول چاپی قانونی شده یعنی دارای شرایط و پارامترهای خاصی است.

وی گفت: لیبل امروزه در دنیا به عنوان وسیله ای برای معرفی کامل محصول استفاده می شود البته این وضعیت در ایران وجود ندارد و استفاده های ساده ای از آن می شود. در آمریکای جنوبی 35 درصد مردم لیبل خوانی می کنند و بر اساس آن محصول را خریداری می کنند اما ما در ایران دچار افسردگی لیبل هستیم و به هیچ وجه به آن توجه نمی کنیم و به همین دلیل است که بسته بندی موفقی را نداریم.

بشیری ادامه داد: برخی تولیدکنندکان کالا در ایران چندین لیبل را روی محصول می چسبانند و همین موضوع باعث شده که به لیبل اصلی نیز بی توجهی شود.

برای مثال در ایران به لیبل نابینایان به هیچ وجه توجه نمی شود حتی لیبل ها با فونت صحیحی تولید نمی شود یعنی لیبل را به قدری شلوغ می کنند که فردی با 100 درصد بینایی هم نمی تواند لیبل را بخواند و در چنین شرایطی نمی توان انتظار لیبل خوانی را از افراد کم بینا داشت.

وی ادامه داد: در برخی موارد مشاهده می شود که لیبل کالایی که اصلا صادراتی نیست به چند زبان نوشته می شود در صورتی که به این کار نیاز نیست یا در برخی موارد لیبل کالاهای وارداتی بدون هیچ ویرایشی ترجمه می شود درحالی که این لیبل برای قفسه های اروپا و آمریکا طراحی شده است.

بشیری اظهار کرد: در ایران فرار غیرقانونی لیبل را داریم زیرا قیمت و تاریخ روی لیبل ثبت نمی شود و این کار در انبار صورت می گیرد و این یعنی بی توجهی به اهمیت لیبل، در صورتی که در اروپا جنس لیبل به صورتی است که پس از اتمام تاریخ انقضا محصول، رنگ لیبل عوض می شود و راهی برای فریب مردم وجود ندارد.

وی ادامه داد: این که ما در صنعت لیبل در حال پیشرفت هستیم قابل مشاهده است اما برخی دوستان آمارهای غیرقابل قبولی را بیان می کنند که از واقعیت بسیار دور است، برای مثال یکی از اساتید در کنفراسی سهم ایران از بازار لیبل را 11 درصد عنوان کرده بود در حالی که بسیاری از لیبل های داخلی در خارج از کشور تولید می شود.

بشیری در پایان گفت: ما باید در ابتدا لیبل خوان خوبی باشیم و سپس برای تولید لیبل خوب تلاش کنیم زیرا توجه به لیبل ما را به یک مصرف کننده هوشمند تبدیل می کند.