این روزها حواشی اطراف هیات مدیره با سابقه ترین اتحادیه کشور بسیار پر رنگ شده ؛ حواشی که نظیر آن کمتر دیده شده است.
آژانس خبری چاپ و بسته بندی ایران، با توجه به شرایط کنونی فضای کسب و کار و فضای حاکم بر اقتصاد ، بی شک مخرب ترین اتفاق حاشیه در این ابعاد است. به عنوان اولین رسانه خبری صنعت چاپ و بسته بندی ایران برای آگاهی اذهان عمومی و تصمیم گیری بهتر اهالی برای آینده به سراغ هر دوسوی این ماجرا رفتیم و از رییس ونایب رییس این اتحادیه دعوت به مصاحبه کردیم.
در همین راستا احمد رضا اعتماد مظاهری نایب رییسی که مقام ریاست خود را در زمان انتخابات به همگروهی خود واگذار کرد شرح ماجرا را برای تنویر اذهان عمومی بیان کرد.

سوال اول اینکه رای اعتماد صنف به شما بود و انتخابات هم یکی از رویدادهای کم نظیر این اتحادیه بود که نتایج آن بعد از شمارش آرا بالاترین رای را کسب کردید، چگونه شد که این رای اعتماد را به آقای ایرج استاد علینقی همگروهی خود واگذار کردید؟

مسئله و هدف اصلی این بود که سیستم جدید در اتحادیه برقرار کنیم و افراد آکادمیک در کنار افراد با تجربه برای اتحادیه کار کنند.
طی دیداری در نمایشگاه بین المللی چاپ و بسته بندی تهران از آقای علینقی، خودم دعوت کردم که بیایند و کمک کند. ایشان انتقاد داشتد که چرا از افراد جدید استفاده نمیکنید و نهایاتا آمدند و تیم را بستیم.
در انتخابات انتظار از این بهتر را داشیتم با توجه به اینکه سه نفر اول و بازرس از تیم ما انتخاب شدند؛ معتقد بودیم که صنف از ما پشتیبانی کرده و تا آن وقت چیزی که از آقای علینقی دیدم پیگیری حقوق اعضا بود، بویژه در بخش مالیات بر ارزش افزوده احساس کردم بتواند کمک حال چاپخانه داران و اتحادیه باشند، لااقل آنموقع اینطور فکر می کردم.
در گروه انتخاباتی اتحاد94به دودلیل از ایشان حمایت کردیم اول جهت رفع مشکل مالیات بر ارزش افزوده بود که می دانستم در آینده دشوار تر خواهد شد و این تلاش فیزیکی و پیگیری شدیدی را می طلبید.
و دوم مسایل سیاسی حاشیه ای ، در هیات مدیره دونفر از گروه رقیب بودند، آقای علینقی شدیدا اصرار داشت به رییس شدن ضمن اینکه یکی از پیشکسوتان منتخب گذشته صنعت چاپ همان روز و پس از اعلام نتیجه انتخابات فرموده بود که در صورت ریاست مظاهری ما از شنبه باز مخالفت خود را آغازخواهیم کرد.
همان ابتدا فکر کردم که به نفع صنف چیست؟ به نفع صنف این است که فردی که مخالفین هم با وی مخالفت ندارند بر راس قرار گیرد و اینگونه میشود کار کرد.
اما حالا نقدی هم به خودم بکنم، بنده این کار را آنقدر با صداقت انجام دادم که از ایشان هیچ ضمانت کتبی نگرفتم، اما شفاها در حضور شاهد گفتند که حتما با مشورت کار خواهند کرد (شاهد چه کسی بود؟ یکی از پیشکسوتان و یکی از اعضای هیات مدیره بودند) آقای علینقی گفتند اولا با شور و مشورت گروهی که برای من زحمت کشیدند و دوما در راستای اهداف صنفی اتحادیه چاپخانه داران تلاش خواهم کرد. ایشان قول شرف داند ولی مکتوب نکردیم که باید مکتوب میکردیم تا اکنون دچار اینگونه مسایل نباشیم. به راستی به ذهنمان هم خطور نمی کرد که یک انسان که قول شرف داده بتواند مسایل گذشته را اینگونه فراموش نماید!!!
جالب است ایشان حتا فراموش کرده چگونه به ریاست رسیده است .
در همین رابطه نیز باید گفت در این صنعت تا کنون کسی مهم ترین سمت صنفی خودش را به کسی دیگر واگذار نکرده بود، اولا این را با صداقت کامل انجام دادم ، خیلی ها آن موقع بخاطر از خود گذشتگی به من تبریک گفتند، اما اینها باعث نمی شود که من یک عذرخواهی بسیار عمیق از تمام رای دهندگان و همه اهالی صنعت چاپ بابت این ماجرا نکنم، امیدوارم اینکار که واقعا اهداف مارا متلاشی کرد را بتوانم جبران کنم.

مشکلات هیات مدیره از کجا و کی شروع شد؟

این داستان بسیار مفصلی دارد، در شروع کار از حوالی تیرماه 94دیدیم آقای علینقی تجربه صنفی و گروهی ندارد، حدود چهار و پنج ماه تمام همه جا با ایشان رفتم، سعی کردیم برخورد ایشان را تغیییر دهیم، با کارمندان، با اعضای صنف و خود هیات مدیره برخورد خشن و بسیار بدی بود و متاسفانه رفتارهایی که آقای علینقی داشت فقط اختلاف و تنش در جلسات هیات مدیره ایجاد می کرد. ضمناً ایشان دچار شکاکیت غیر عادی نسبت به همه کس و همه چیز بود.
آن دو عضو دیگر هیات مدیره که از گروه رقیب بودند اعتراضات زیادی داشتند و جلسات بسیاری در اتاق اصناف برای رفع مشکلات پیش آمد و مجبور بودیم که دفاع کنیم چون ایشان رییس اتحادیه بودند.
بعد از چند ماه مسئله ما از موضوع حسابداری شروع شد، واقعا شگفت زده شدم که دیدیم کوچکترین و سطحی ترین مبانی حسابداری هم رعایت نمی شود ، آقای علینقی اصلا به واحد حسابداری اعتقادی نداشت و فقط ایراد مختلف می گرفتند، برخی بجا و بسیاری نابجا و بدون ارایه راهکار؛ در صورتیکه ما ایشان را آدم مالی می دانستیم!
برسر این مسله مشکلات ما آغاز شد، بطور مثال ایشان چک تنخواه می کشید به مبلغ 140میلیون ریال،80میلیون ریال،200میلیون ریال و... بدون ضمائم و در وجه حامل و تنخواه گردان که در سیستم حسابداری غلط و شائبه بر انگیز است ؛ فاجعه ای شده بود حسابداری سال 1394 و هیچ دستور کتبی مبنی بر صدور چک از جانب رییس نبود، چک ها همه شفاها کشیده میشد و آخر کار همه تقصیرها به گردن آن سید سپید موی می افتاد که از همین جا به بری بودن ایشان شهادت می دهم .ایشان هیچ خلافی مرتکب نشده اند و گاهاً برای اینکه حقوق بچه ها معوق نشود من هم ایشان را تشویق می کردم امضاء کند.
همه حسابهای اتحادیه دست شخص آقای علینقی بود و جالب اینکه ایشان می گفتند حسابداری به من مربوط نیست، برای رفع مشکل ابتدا از خود ایشان خواهش کردیم که با داشتن اختیار مسئولیت حسابداری را هم به عهده بگیرد که قبول نکردند و بلاخره در یک جلسه هیات مدیره تصویب شد که یک مشاور حسابداری برای اتحادیه به خدمت بگیریم.
مشکل حاد از اینجا آغاز شد که سال 95 یک نفر را انتخاب کردیم که سابقه کار در اصناف را داشت بجز آقای علینقی هر چهار نفر هیات مدیره قرارداد را امضا کردند؛ در این قرارداد آمده بود اولا یک نفر از نیروها را برای بخش حسابداری آموزش دهد و دوما حسابهای سال (94)که اسناد آن بسیار بهم ریخته و غیر حرفه ای است را جمع کند. همچنین مقرر شد حساب سال 94 و 95 را ثبت وضبط کند؛ سه روز در اتحادیه حضور یابد و به چاپخانه ها مشورت مالیاتی دهد و حتی در حد لایحه نویسی کمک کند.
این موارد در حد یک تضاد آشکار شد، آقای علینقی متصور بود که یک رقیب برای ایشان آمده و بارها در مقابل کارها مقاومت و کارشکنی کردند و شاهد در این مورد زیاد است، هر چهار نفر هیات مدیره چندین بار به اتاق اصناف مراجعه کردیم ، این کار تا جایی پیش رفت که همه نگران بودیم، کار بجاهای بد و حساس رسید و نهایتا ایشان یک ماه مرخصی اجباری رفت.
در این دوره صنف چاپ بسیارتحت فشارموضوعات مالیالتی بود، صنف می خواست اتحادیه پیگیر درخواستهایش باشد که نهایتا طوماری جمع شد و به امضاء بیش از دویست چاپخانه رسید و آقای حمید غفاری مسیولیت کار را بعهده گرفت و همه نیز در این راه کمک کردند.
پس از تهیه طومار توسط چاپخانه ها آن را برای ثبت به اتحادیه بردیم که بسیار مقاومت کردند و نهایتا ثبت شد و سرانجام رفت در کشوی آقای علینقی بایگانی شد و به رغم پیگیری های زیاد تا وقتی به مرخصی اجباری رفتند هیچ پیگیری انجام ندادند. این مسله بعلاوه مسئله حسابداری دو موضوع اصلی اختلاف بود. نمی دانم از ترس بود یا شاید از مسئولین رده بالای سازمان امور مالیاتی رو در بایستی داشتند.
در آن زمان نمی خواستیم موضوع اختلافات داخلی هیات مدیره اتحادیه چاپخانه داران تهران به بیرون درز کند. ایشان به مرخصی اجباری رفتند و آقای بهمن پورمند از من خواستند که هدایت اتحادیه را بر عهده بگیرم.
نامه را از کشو در آوردیم و به جریان انداخیتم. در همان روز اول و دوم سیزده نامه به مراجع ذی صلاح ارسال کردیم. از شورای تامین تا وزارت دارایی، اداره مالیات، کمیسیون فرهنگی مجلس، وزارت فرهنگ وارشاد و بسیار جاهای دیگر؛ واحد حسابداری هم از لحاظ فیزیکی و هم از لحاظ آموزشی برپاشد، هیچ تنشی در هیات مدیره نبود و کارهای طبق روال صورت می گرفت.
مسئله پیگیری موضوع مالیات بر ارزش افزوده چاپخانه داران به وزیر کشیده شد. وزیر ارشاد خواست کارگروه در همین راستا تشکیل دهیم که انجام شد.
از وزیر خواستیم موضوع مالیات در حد وزیر باید حل شود، باید اذعان کرد که وزیر و معاون فرهنگی وقت ارشاد(دکتر صالحی امیری و معاون فرهنگی دکتر سید عباس صالحی) بسیار همراهی کردند و نامه به وزیر اقتصاد ارسال شد و دوره ما در آخر مرداد به پایان رسید و آقای علینقی به اتحادیه بازگشتند.
اوج ماجرا از توافقی که با صنوف لیتوگراف و صحاف برای برگزاری نمایشگاه بین المللی چاپ و بسته بندی تهران صورت گرفت آغاز شد و آقای علینقی رییس اتحادیه چاپخانه داران تهران دیگر هیات مدیره را کاملا حذف کردند و تک روی و خود محوری را این بار در حد بسیار گسترده ادامه داد!
در همین راستا هم نامه ای از اتاق اصناف آوردند که کپی آن را هم حتی به ما نداد ( کپی نامه را پس از گذشت زمان طولانی بالاخره با زور و اصرار در جلسه مورخ 10/07/97 هیات مدیره دریافت کردیم ) و مضمون آن این بود که تمام اختیارات با رییس اتحادیه است، اما من می پرسم چگونه است که هیات مدیره انتخاب می شود؟ مگه امکان دارد که اختیارات صد در صد دست رییس باشد و مسولیت بین هیات مدیره تقسیم شود؟ معتقدم همچنین نامه ای اشتباه است. آنچه که ما در قانون نظام صنفی خوانده ایم این است که رییس باید مجری مصوبات هیات مدیره باشد.
شایان ذکر است که با کارشناسی که برای حسابداری استخدام کرده بودیم آقای علینقی هیچ همکاری نکرد و مرتب کار شکنی کرد ؛ بارها و بارها به اتاق اصناف مراجعه واز ایشان شکایت کرد و مشکلات ایجاد کرد تا بالاخره در پایان قرارداد یکساله ایشان گذاشت و رفت و جناب رئیس بی رقیب شد !
اصولا کسی که منافع نسبت به یک مسئله دارد نمی تواند منفعت صنفی ایجاد کند، دقیقا اتفاقی که در این رابطه افتاد ، آقای علینقی منافع از دفتر نویسی داشت وهم چنین از مالیات بر ارزش افزوده و هر کسی که می آمد بعنوان رقیب حساب می کرد؛ پرسش اینجاست ایشان دفتر نویسی چند نفر را می تواند پوشش دهد؟!
بلاخره با رفتاری که آقای علینقی در پیش گرفتند کاری کرد که این کارشناس در پایان قرارداد حاضر به همکاری مجدد نشد و متاسفانه هزار مسله نیز برای ایشان پیش آورد و همه ی مشکلات درباره عملکرد مالی اتحادیه را گردن وی نهاد!
سپس شخص دیگری را آقای علینقی معرفی کرد و سپرده بود که به هیچ وجه با کار مالیاتی چاپخانه داران کار نداشته باشد. حتی خودم شخصا خواهش کردم ضمن اینکه انجام کار حسابداری اتحادیه ، در مورد مالیات به چاپخان ها کمک شود، اما آقای علینقی راضی نبودند و اینکار انجام نشد، ایشان میخواستند فقط خودش با چاپخانه ها کار کند. بعدا با آن خانم هم چون اساس کارش حساب و کتاب داشت. بدلیل بهانه جویی ها و رفتارهای نابجا قطع همکاری شد و الان هم وضعیت حسابداری مالی اتحادیه درحال برگشتن به سال 1394 و همان آشفتگی است.
شایان ذکر است نهایتا در پیگیری هایی که در زمان غیبت ایشان کردیم دو وزیر ارشاد و اقتصاد دارایی برای موضوع مالیات برارزش افزوده جلسه ای با حضور اهالی فرهنگ گذاشتد، آقای صالحی امیری وزیر وقت از وزارت اقتصاد و دارایی خواست که به اهالی فرهنگ بخصوص چاپخانه داران کمک شود. آقای طیب نیا وزیر وقت اقتصاد و دارایی هم قول مساعد داد و قرار شد کارگروهی تشکیل دهیم تا نشست مشترکی بین کارشناسان اداره مالیات و چاپخانه داران صورت گیرد.
تا آنجا که من در هیات مدیره بعنوان نایب رییس و عضو هیات مدیره خبر دارم هیچگونه پیگیری کتبی نشد! این نکته ما را به این سو هدایت می کند که شاید عزم رفع مشکلات کلان صنفی در مورد مالیات از طرف اقای رییس وجود نداشته و اگر نه چرا باید مالیات بر ارزش افزوده که تبدیل به مشکل اصلی صنف چاپ شده و وزیر اقتصاد هم در جلسه موصوف قول مساعد داده اینگونه با بی تفاوتی روبه روشود. اینکه دست یک چاپخانه دار را گرفتن بردن در اداره دارایی پایین آوردن شان رییس یک اتحادیه و ایجاد رانت است. وظیفه اتحادیه اتخاذ سیاستی است که همه صنف را پوشش دهد نه عده خاصی!
متاسفانه در اکثریت جلسات هیات مدیره تشنج وجود دارد.

چرا؟!

برای اینکه رییس اتحادیه چاپخانه داران هر کاری که به زعم خودش خوش می آید قانونی است و بقیه غیر قانونی! همه اختیارات را از آن خود کرده و هیات مدیره شده هیچکاره و ماشین امضاء!
مدتها است اعضا می پرسند شما چه کاره اید و اتحایه برای ما چه میکند ؟ متاسفانه آقای علینقی بعنوان یک فرد صنفی و رییس یک تشکل موقعیت خود را درک نمی کند و دعواها را شخصی می کند و مسایل ایشان شخصی است. اصلا به موضوعات صنف و درخواست اعضا کاری ندارند، در اتحادیه به دلیل حاشیه سازی های زیاد رییس در تمام موارد حتی موارد جزء ( دقت و دخالت کردن به رفتار خصوصی بازرس، هیات مدیره، کار مندان، ارباب رجوع و...) ایشان به همه چیز و همه کسی شک دارد، تا حدی که حتی افراد را می خواهد مجبور کند که رفت و آمد های شخصی را با ایشان هماهنگ کنند، بر همین اساس مثلا تردد در طبقه دوم (تعاونی) از گناهان کبیره محسوب می شود!
رییس کنونی اتحادیه چاپخانه داران تهران متاسفانه اصلا بر خلاف قولش درک کارگروهی ندارد ، تلاش دارد به تنهایی و یا با آدم های ابزاری کار کند و با هر کدام از اعضای هیات مدیره که می خواهد کار و کمکی به اعضا کند به انحاء مختلف در پی متوقف کردن وی برمی آید.
ایشان مسله تک روی را به حد نهایت رساند، دو بازرس که احکام آنها از طرف اتاق صادر شده بود را حذف کردند. اتاق اصناف برخلاف گذشته تصمیم گرفته که اعضای هیات مدیره حق گرفتن مناسب در کمیسیون ها را ندارند و نمی توانند رییس یا منشی باشند.
ما نیز در هیات مدیره اتحادیه تصمیم گرفتیم که اصلا هیات مدیره در کمیسیون ها عضو هم نباشند،از سه نفر بازرس تایید شده، یکی شد رییس یکی منشی و یکی عضوکمیسیون؛ آقای علینقی رییس و منشی را پس از چند صد بازرسی حذف کردند و آن یک نفرهم قادر نبود کار بازرسی را در سطح گسترده انجام دهد. اکنون رییس بدون اطلاع هیات مدیره بازرس انتخاب کرده و در مقابل پرسش می گوید بر اساس نامه اتاق رییس هرکاری دلش بخواهد می تواند انجام دهد! ( در جلسه هیات مدیره 10/07/97 بالاخره موضوع مطرح شد . )
تناقض در رفتار رییس بسیار زیاد است ، ایشان در موارد بسیار ساده سخت گیری میکند، به عناوین مختلف کارشکنی میکند بطور مثال گفتند ما مشکل مالی اعضاء را درکمیسیون حل اختلاف رسیدگی نمی کنیم ولی مگر اینجا بجز کسب و کار صنفی ما کار دیگری داریم که این جهت گیری های غیر موجه را می کند؟
از طرف دیگر، برای یک چاپخانه وابسته و غیر خصوصی و با امکانات خاص از کارمند اتحادیه برای جمع کردن امضا جهت صدور جوازکسبی ایشان استفاده کردند و من و آقای پورمند امضاء نکردیم ، برای اینکه طبق شنیده ها آن چاپخانه مبلغ گزافی وام با بهره پایین بگیرد.
در حال حاضر آقای علینقی بازرس را خودش انتخاب می کند، هیات حل اختلاف را خودش انتخاب می کند، هیات مدیره خودش به تنهایی است، کانال اتحادیه دست خودش است، تصمیم گیری های صنفی کاملا شخصی است و در کل باید گفت دچار یک خود شیفتگی شدید شده تا آنجا که اتحادیه را ملک شخصی خود می داند . و از سوی دیگر به همه شک دارد و این شکاکیت ایشان به مرحله خطرناکی رسیده است.

سوال اینجاست پس جلسه هیات مدیره برای چه تشکیل می دهد؟

اینقدر حاشیه فراوان شده که واقعا کار در اتحادیه و جلسات هیات مدیره پیش نمی رود، گفتگوهای بدون حاصل، تعریف و تمجید رییس از خود که نمی توان حتی یک کارنامه ساده برای هیات مدیره در نظر گرفت.
روش همیشگی آقای علینقی آتو گرفتن و نقطه ضعف از این و آن و مچ گیری و درگیری با کارمندان که این ها وقتی باقی نمی گذارد تا کاری پیش رود.
درباره شرکت تعاونی چاپخانه داران تهران که برای مشارکت دادن صنف یکسری از چاپخانه ها را بازدید کردیم، آقای علینقی بر اساس گفته خودش یکی یکی پس از آن شروع به ویزیت آن چاپخانه ها کرد و مسایل تعاونی را مطرح می کرد و بارها از مسایل صنفی برای تضعیف تعاونی استفاده کرد. ( توجه کنید چقدر وقت گذاشته و کار اتحادیه را رها کرده است . )
نمونه آن دعوت ازحدود 50 چاپخانه که ما دیدار داشتیم در اتحادیه بدون اطلاع مدیرعامل و هیات مدیره تعاونی ازموشوع جلسه بود تا به بررسی برگه مالی تعاونی رسیدگی شود! سوالم اینجاست آقای علینقی شما مسئول اینکار هستید؟ چرا درمجمع نیامدید حرفهایتان را بزنید ؟ آیا اتحادیه مکان این کارها است؟ آیا همه مشکلات صنف را حل کرده اید که این همه وقت برای این کار ها و تخریب تعاونی می گذارید؟ این سوء استفاده از سمت و فضای اتحادیه نیست؟ نشر اکاذیب نیست؟
آخرین مورد هم مجمع آخر تعاونی بود که ایشان بهانه تراشی های بسیار کردند چرا اطلاع رسانی نکردید، در صورتی که ما طبق روال چهل سال گذشته رفتار کردیم، صورتهای مالی را منتشر کردیم، نوبت ثبت نام کاندیداها را تا روز آخر ادامه دادیم.
جالب اینکه نماینده و وکیل رسمی آقای علینقی در مجمع تعاونی حضور پیدا کرد و سوالات جزئی از صورتهای مالی پرسید و ما در کمال احترام پاسخ دادیم. در زمان رای گیری گفتند که رای گیری باطل است چون باید تعیین صلاحیت از سوی اتاق تعاون باشد، گفتیم اشتباه می کنید؛ رفتند شکایت کردند که درجا رد شد و نامه اتاق تعاون مبنی بر درستی انتخابات صادر شد. برداشت ما این بود که فقط مقصود برهم زدن مجمع تعاونی چاپخانه داران و تسویه حساب شخصی بود.
آقای رییس همه ی تلاشش را می کند که تعاونی را نیز دچار مشکل کند و برای این کار از محیط اتحادیه استفاده شده، کارمندان تعاونی تحریک شده اند، اعضای هیات مدیره و بازرسین از فعالیتهای اتحادیه محروم شده اند و...

پرسشهایی درباره مکان تعاونی و مکان اتحادیه مطرح است لطفا یک توضیح روشن در این رابطه بفرمایید؟

درباره مسئله ساختمان تعاونی احساس می کنم البته نمی توانم اثبات کنم که فرد خاصی به شهرداری گزارش داد، یک مورد در طبقات مسکونی و مورد دیگر نیز انبار شرکت تعاونی به شهرداری گزارش داده شده بود. این کار دشمنی با صنف بود و آن شخص یا اشخاصی که در این کار دست داشتند وجدان خود را فروختند.
مشکل انبار تعاونی را با صرف هزینه های زیاد حل کردیم که لطمات مالی نیز در بر داشت، در طبقات بالا نیز با مشاوران شهرداری صحبت کردیم گفتند اگر تخلیه بشود مشکل ماده 100حل خواهد شد. این مسله مطرح شد طبق روال همیشگی به جنجال کشیده شد. نامه قانونی زدیم قبول نکردند، ابلاغ قانونی کردیم جنجال کردند که تعاونی قصد دارد ما را بیرون کند. این درحالی است که اتحادیه ملکی در خیابان لاله زار دارد و می تواند از آن بهره برد و ساختمان تعاونی در شرف جریمه سنگین کمیسیون ماده صد است .
در خلال این مدت، بارها صحبت استفاده از ملک اتحادیه مطرح شد ، حتی در هیات مدیره مصوب شد که من با آقای پورمند برویم و به وضعیت ملک رسیدگی کنیم که نهایتا آقای علینقی همکاری نکرد و کلید را در اختیار ما نگذاشت. در این سه ساله هر وقت صحبت کردیم ایشان می خواست این ساختمان را در اختیار یک گروه خاص قرار دهد، در حالیکه آن متعلق به اعضا است و ما مسئول هستیم و مانع از سرنوشت ساختمان پل چوبی برای این ملک شدیم.
متاسفانه با سوء مدیریت ایشان اصلا هیچ نظارتی به آن مکان نیست شیرآلات را دزدیده اند و همینطور سه سال است بلااستفاده افتاده و هر وقت مطرح کردیم ایشان قولش را به یک گروه، دسته و جایی داده اند و هیچ همکاری نکردند، دوباره تکرار می کنم هیات مدیره شریک این مسایل است ما قبول می کنیم اما از اعضا در خواست داریم بیایند و راه حل ارایه بدهند. میگویند دعوا نکنید، اگر سکوت کنیم که اینگونه پیش می رود، و اگر مطرح کنیم دعوا می شود.
مسئله دیگری که اخیرا پیش آمد و بدلیل خصومت شخصی به شرکت تعاونی چاپخانه داران و صنف زیان وارد نمود انتخاب نماینده صنف چاپ برای کارگروه واردات کاغذ بود. از سوی وزارت ارشاد خواسته شد که فردی از سوی اتحادیه چاپخانه داران تهران بعنوان نماینده صنف معرفی شود. آقای علینقی مسئله به این مهمی را در هیات مدیره مطرح نکرد و شخصا تصمیم گرفت کسی را بعنوان نماینده انتخاب نکند!؟
در نتیجه فرد دیگری برای کارگروه انتخاب شد که از صنف چاپ نیست. اکنون نمی دانیم چرا تعاونی ها از واردات کاغذ حذف شدند، نمی دانیم که سر نوشت سفارشات شرکت تعاونی به کجا کشیده می شود؟
جالب اینجا است که در جلسه ای با حضور وزیر ارشاد، صنف صحاف و لیتوگراف بنده را بعنوان نماینده کارگروه انتخاب کردند و اتحادیه خودمان این کار را نکرد! حالا که کوس رسوایی این قضیه بصدا در آمده درپی رفع و رجوع به آن و آوردن بهانه هایی نظیر اینکه وزارت ارشاد انتخاب خودش را کرده است، هستند!
باید سوال کرد اگر وزارت ارشاد قبلا نماینده صنف را انتخاب کرده بود چرا در این مورد از اتحادیه استعلام کرد؟ این انتخاب آنچنان سخت هم نبود؛ رزومه من برای صنف روشن است. 35 سال سابقه کار تجاری در حوزه چاپ، 18سال بعنوان مدیر واردات و مدیرعامل در تعاونی چاپخانه داران، تحصیلات عالیه در زمینه مدیریت بازرگانی، نفر اول انتخابات اتحادیه چاپخانه داران، نفر اول انتخابات تعاونی چاپخانه داران و... بنظر می رسد ایشان از این رزومه بی اطلاع اند ، در نتیجه انتخاب برای آقای علینقی سخت و دشوار بوده است.
اینجاست که وسوسه های شخصی به یک صنعت لطمه می زند و امکان تهیه مواد اولیه برای چاپخانه داران را اینگونه دچار مشکل می کنند.

پیشنهاد شما برای برون رفت از این بحران چیست ؟

من دو پیشنهاد دارم اول اینکه یک مجمع از اعضای اتحادیه تشکیل شود آقا علینقی به پرسشها پاسخ دهد و شفاف سازی کامل صورت گیرد ما در هیات مدیره در حضور اعضا از ایشان سئوال داریم.
و پیشنهاد دوم اینکه اقای علینقی سه سال و نیم بصورت انتصابی مسئولیت اتحادیه را برعهده داشت . این شش ماه آخر نچسبد به سمت و مسئولیت را بر عهده هیات مدیره بگذارد و این سمت را که بارها از کم مقدار بودن آن گفته اند را پس بدهند به صاحبش و بصورت یک عضو ساده در جلسات شرکت نمایند همانطور که انتخاب شده بودند . ببینم ایشان چنین بزرگواری دارند !؟