وقتی انتخابات دور گذشته برگزار میشد تمام طول زمان برگزاری شاهد حضور چاپخانه دارانی بودید که با امید به بهبود شرایط پای صندوق رای می آمدند، اما دیری نپایید که متوجه شدند این دست هم دست آنها نیست!؟

آژانس خبری چاپ و بسته بندی ایران، در همان ابتدای، ابتدای کار درگیری گسترده رییس جدید با کارکنان که نهایتا با برکناری مدیر اجرایی اتحادیه مواجه شد تا از همان آ؛از بگویند وای برمن گر تو آن گم کرده ام باشی...

با نگاهی به گفته همه روسای اتحادیه ها شاهد خواهید بود که رییس یک اتحادیه درپی ارتقاء جایگاه یک اتحادیه است اما ایرج استاد علینقی رییس جدید اتحادیه چاپخانه داران تهران گفت: تعدادی از چاپخانه داران تعطیل كرده و مسافركشی می كنند!؟

پرسش اینجاست شان این صنف چه خواهد شد وقتی رییس اتحادیه اینگونه می گوید؟ اتحادیه ای که دایه دار قدیمی ترین تشکل صنفی ایران است!

چند صد چاپخانه ورشکست و تعطیل شدند، در مقابل و درهیات مدیره کشمکش بود و هر روز بیش از همیشه تاریخ این اتحادیه ادامه داشت تا ماحصل تاریک و سرد آن رکود بزرگ تاریخ صنف چاپخانه داران پایتخت شود و نامها آنان در تاریخ ثبت گردد.

در ادامه نگاهی میکنیم به بخشی از گزارش خبرگزاری ایبنا و یادآور می شویم آقای رییس اعضای هیات مدیره اتحادیه چاپخانه داران باید به تاریخ در رابطه با عملکرد خود پاسخگو باشید.

اصغر شادمانی چاپخانه دار باسابقه در مصاحبه با ایبنا اینگونه گفت: امروز بعد از شش دهه فعالیت در حوزه چاپ واقعا احساس بدی دارم، سال‌ها تجربه، نیروی کار و عرق ریختن همه از بین رفته است. احساس می‌کنم هیچ مهره‌ای سرجای خود قرار ندارد. رکود کاری در طول این سال‌ها آفت جان چاپخانه‌ها شده است...

سلیمانی؛ مدیر چاپ کیوان از وضع مالیات‌ ارزش افزوده به صورت سلیقه‌ای هم انتقاد می‌کند و یادآور می‌شود: در طول این سال‌ها ما هر سال شاهد مودیان مالیاتی بودیم که بی‌حساب و سلیقه‌ای بر اساس تشخیص خودشان برای ما مالیات محاسبه می‌کردند. این موضوع در تعامل و رایزنی با سازمان امور مالیاتی هم قابل حل نبود و به جای اینکه به فکر کمکی برای صنعت باشند به تعطیلی کار ما منجر شد و ترجیح دادم عطایش را به لقایش ببخشم و بعد از چهار دهه فعالیت به کار دیگری فکر کنم...

از پیشکسوت‌ها و قدیمی‌های صنعت چاپ کشور است و کمتر ناشر و چاپخانه‌داری است که نام او را نشنیده باشد: حاج محمد منفرد. او که در صنف به نام حاجی منفرد معروف است، درباره تاسیس چاپخانه‌اش می‌گوید: چاپخانه‌ام را سال ۱۳۴۷ در میدان شهدا در حوزه کتاب، جعبه، مقوا و کتاب‌های نفیس آغاز کردم. شش ماه است که مجبور شدم چاپخانه‌ام را تعطیل کنم...

در این بین اتحادیه‌ چرا در زمانی که اوضاع به بحرانی‌ترین حد خود رسیده به جای آنکه فعال‌تر عمل کرده و صدای دردمندی اعضا را در گوش مسئولان فریاد بزنند، منفعل و بی‌تحرک شده‌؟

طبیعتا زمانی که از اتحادیه‌ها به‌عنوان رابط اعضا با مسئولان مرتبط اعتراضی دیده و شنیده نشود دولت هم اقدام موثری نخواهد کرد و این چرخه باطل ادامه خواهد داشت.