با توجه به عمر کوتاه مدیریت دفتر امور چاپ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی همواره اهالی و دست اندر کاران صنعت چاپ نیازمند همگامی و هم صدایی بخش دولتی و بخش خصوصی هستند ، اما چندی است که مدیران دولتی سعی دارند با تشکیل گروه هایی توان عملیاتی خود را بیشتر نمایند؛ اما نفی فعالیت مدیر قبلی با روی کار آمدن مدیر جدید نه تنها کمکی به اهالی و دست اندر کاران این صنعت در این مدت نکرده بلکه باعث از دست رفتن زمان هزینه گردیده است.
به گزارش آژانس خبری چاپ و بسته بندی ایران، زمانی که کلمه کارگروه مطرح می شود همواره این سوال مطرح است که برازش در زمان تصدی گری دفتر امور چاپ چرا شورای سیاست گزاری صنعت چاپ راکه نزدیک به سه سال سابقه داشت قلم گرفت و چرخ را از نو و به سبک خاص مشهدی خود اختراع کرد!!!و در این میان نیز با کمک گرفتن از دوستان و مدیرانی که خاطره خوش و برای اهالی این صنعت نداشته اند و بعضا بسیار پرحاشیه و بی بازده بوده اند استفاده نموده است؟
حال بحث کارگروه ها و بازده های آن نیز در مدت زمان تصدی مدیرکلی دفترامور چاپ نیز مطرح است. در حالیکه برازش برخلاف سایر مدیران کل قبل از خود کمتر بازدید و مراجعه کننده می پذیرد این پرسش مطرح می شود که کارگروه ها چگونه ، چه زمانی و براساس کدام سیاستی تشکیل شده و یا می شود؟ و بسیار مهمتر اینکه کارگروه ها از چه کسانی تشکیل می شود؟
حضور افرادیکه به گفته خود در دوران کاری همواره اقدام به تفرقه افکنی و حاشیه سازی می کردند از ابتدا همواره مورد توجه و نقدهای درگوشی اهالی چاپ بوده ، صحبتی که آرام آرام حاشیه هایی برای برازش به همراه خواهد داشت، اما چرا از این افراد استفاده می شود در حالیکه هم سابقه و هم عملکرد این افراد مشخص و واضح است؟
مبحث قابل توجه و آفتی که گریبانگیر شورای سیاست گذاری صنعت چاپ بود عدم خروجی و عدم اطلاع رسانی فعالیت ها و نشست های آن بود، موضوعی که در مورد کارگروه ها نیز صادق است. از زمان مطرح شدن تشکیل کارگروه ها تاکنون تصویر خاصی از فعالیت و احیانا عملکرد آن برای اهالی و دست اندر کاران صنعت چاپ نقش نبسته است.
از زمان تغییراسمی وظرفیتی دفتر امور چاپ از شورای سیاست گذاری صنعت چاپ ونشر و بسته بندی به کار گروه ها هنوز خبر و بازده ملموسی برای اهالی صنعت چاپ در دولت تدبیر و امید وجود خارجی نداشته است!!!
این در حالی است که عمر مدیریتی در دفتر امورچاپ مطابق معمول گذشته کوتاه بوده و بطور متوسط و میانگین کمی کمتر و یا اندی بیشتر از 18 ماه است، حال چقدر زمان برای ایجاد کارگروه نیاز است و چه زمان باید اهالی این صنعت به بهره برداری برسند خود جای بسی تفکر دارد؛ از سوی دیگر با حضور مدیرکل جدیدی مانند برازش احتمال حذف کامل یک کارگروه یا یک شورای سیاست گذاری بطور قوی وجود دارد و متعاقب آن تشکیل گروه جدید با نامی جدید!!!
اما چه زمانی این بودجه دولتی باید در اختیار راهبرد اهداف و پیشبرد سیاست های اهالی این صنعت و اتحادیه های متولی قرار گیرد خود معمایی است که حد اقل در20سال گذشته حل نشده است.
موضوع شیرین و طنز :- هیچ گزارش و سابقه ای از جشنواره های دوره پیش صنعت چاپ در دست نیست- هم جالب و تامل برانگیز است، تقریبا در همین روزها در سال گذشته مهندس احمدعلمشاهی این موضوع را بیان نمود، قبل تر نیز افراش و مدیران دیگر؛ و این سوال بوجود می آید چرا نباید گزارش و سابقه ای از جشنواره صنعت چاپ کشور وجود داشته باشد؟؟؟
این مسایل در حالی مطرح می شود که هم افراش، هم علمشاهی و هم مدیران قبلی در دسترس معاونت فرهنگی و دفتر امور چاپ هستند حال چرا همواره بحث نبود اطلاعات و سابقه ای از جشنواره های پیشین صنعت چاپ است خود نیاز به شفاف سازی بیش از پیشی دارد.
استفاده از افراد سوال برانگیز، عدم شفافیت فعالیت و بازده کارگروه ها، عدم اطلاع رسانی عملکرد دفتر امور چاپ، حضور گروه سوال برانگیز در کشور افغانستان بدون بازده و دستاورد، ایجاد دفتر هماهنگی در مشهد و... از ابهامات فراوان دفتر امور چاپ در زمان کوتاه تصدی محمود رضا برازش است.
ابهاماتی که هر کدام آن مثنوی هفتادمن می خواهد و پیامدهای که شاید یک نسل از صنعت چاپ کشور را تحت الشعاع منفی و یا مثبت قرار گیرند.