آژانس خبری چاپ و بسته بندی ایران؛ کافی است اندکی اخبار چند وقت اخیر را مرور کنی تا به خبر لعنتی ورشکستگی صدها چاپخانه برسی، اما این میان کسی نیست که بپرسد چه به روز صنعت چاپ قدرتمند ایران آمد؟ کی و کجا تار و پود رکود درهم تنیده شد؟ حال راهکار چیست و از کجا باید آغاز کرد؟؟؟
اواخر دهه هفتاد بود که زنگ واردات ماشین چهار رنگ و مجوزهای تاسیس چاپخانه توسط دفتر امور چاپ وزارت ارشاد زده شد و کمی بعد سیل سیاه ماشین آلات فرسوده صنعت چاپ ایران را غرق کرد تا مجوزهای بدون حساب و کتاب دفتر امور چاپ به چاپخانه های دولتی آغازی شود بر پایان چاپ و چاپخانه داری بخش خصوصی.
اتحادیه چاپخانه داران تهران هر روز تحلیل رفت و درگیر اختلافات و حواشی بی حد و اندازه شد،
چاپخانه های دولتی بزرگ ترین خریدها ممکن را کردند و تا دندان تجهیز شدند و شمشیر را برای سفارشات چاپی از رو بستند،
دفتر امور چاپ ساز ناکوک خود را بدکوک کرد،
چاپخانه داران بخش خصوصی شروع به سرمایه گذاری اشتباه کردند و از مسیر خارج شدند تا ماحصلی شود که در کمتر از دوسال 600 چاپخانه دار ورشکسته و تعطیل تحویل اقتصاد جمهوری اسلامی ایران گردد.
و اکنون متاسفانه هنوز اختلافات، حواشی، تنش و بی برنامگی در اتحادیه چاپخانه داران موج می زند،
چاپخانه های دولتی سرسخت تر و مجهز تر و بیشتر شده اند،
دفتر امور چاپ به دوبخش استان و اداره کل تقسیم شده و مدیرکل دایم السفر است و دیگر سرمایه ای برای سرمایه گذاری بخش خصوصی نمانده و علاوه بر همه داستان هزار ویک شب مالیات و مالیات ارزش افزوده نیز اضافه شده...
حال تنهای تنها اتحاد و برنامه ریزی و انسجام است که می تواند به باقیماندهای جان سخت چاپ کمک کند تا شاید دوباره خورشید در آسمان صنعت چاپ ایران بدرخشد...