آژانس خبری چاپ و بسته بندی ایران، دوسال پیش اتاق اصناف با همکاری سازمان صمت با خروجی خود از یک انتخابات صنفی در صنعت چاپ پایتخت ثابت کرد که صندوق رای در صنف چاپخانه داران- احیانا تمام تشکل‌های صنفی- معنی ندارد و انتخابات جای خود را به انتصابات فرمایشی داده است.
تخصص و تخصصگرایی هیچ معنی نداردسواد و دانش تخصصی هیچ جایگاه و نقشی در یک تشکل ندارد
و برگزاری انتخابات شاید یک تاتر کمدی است برای اتاق اصناف و سازمان صنعت.
اکنون در این زمان کوتاه پس از انتصابات فرمایشی، اهالی صنعت چاپ شاهد چه بازخوردها و ماحصلی از این رویکرد بدست آورده اند:
بجای رفع مشکلات گسترده و عدیده صنف چاپ و چاپخانه داران، دید و بازدید های مضحک و بی حاصل برای اعضای اتحادیه
بجای ارتقا و حفظ آبرو و اعتبار چاپخانه داران و حفظ جایگاه این صنعت و این رسته محترم،
حمله گسترده چریکی و گستاخانه به چاپخانه ها و برابر کردن آنها با جاعلین و انتشار فیلم و عکس از کسبه صنفی بعنوان جنایتکار کارB
بجای پیگیری حقوق صنفی ایجاد توسط اتحادیه برای رفع موانع و مشکلات
ایجاد دفتر فروش مرکب و ملزومات در اتحادیه همراه با شماره دفترشخصی، صاحب سر قفلی کارگروه خنده دار اتحادیه
بجای بالا بردن جایگاه صنفی و اهمیت تخصص چاپ،
مقایسه لاستیک افست با لاستیک کامیون پیش مسئولین
بجای برنامه ریزی و اجرای یک برنامه راهبردی، کپی ناشیانه از روی دست دیگران با هدف‌گذاری های شخصی و پروپاگاندایی و پوچ
بجای ارتقا نام اولین تشکل صنفی کشور،
انهدام هفتاد پنج سال تاریخ یک اتحادیه
و شدت تعطیلی روز افزون چاپخانه ها، بیکار شدن صدها اپراتور متخصص، کاهش تولید، سقوط نسبی صنایع وابسته چون بسته بندی... و فراموشی محض که این روزها شاید بهترین مسکن این زخم است.
شانزده تیر روز انتصابات فرمایشی و پشت کردن به خردگرایی و تصمیمات جمعی و آرا چاپخانه داران نام دارد و ثبت در تاریخ است...